والاحضرت

لغت نامه دهخدا

والاحضرت. [ ح َ رَ ] ( ص مرکب ) والاجناب. والامقام. عالی رتبه. بلندمرتبه. || لقبی است دون اعلیحضرت و علیاحضرت شاهزادگان ذکور و اناث را و نیز نایب السلطنه را.

فرهنگ معین

(حَ رَ )(ص مر. ) ۱ - آن که آستانش رفیع است ، عالی مقام . ۲ - عنوانی است شاهزادگان و نایب السلطنه را.

فرهنگ عمید

۱. والامرتبه، بلندمرتبه، عالی مقام.
۲. عنوان شاهزادگان.

فرهنگ فارسی

(صفت ) ۱ - آنکه آستانش رفیع است عالی مقام بلند مرتبه . ۲ - عنوانی است شاهزادگان ( ذکور و اناث و نایب السلطنه را ( و آن دون اعلی حضرت و علیا حضرت است ).

ویکی واژه

آن که آستانش رفیع است، عالی مقام.
عنوانی است شاهزادگان و نایب السلطنه را.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم