واشنگ

لغت نامه دهخدا

واشنگ. [ ش ِ ن َ / ش ِ ] ( ص ، اِ )چوبک زن را گویند که پاسبان و مهتر پاسبانان باشد. ( برهان ). چوبک زن را گویند و جمعی را در شیراز که شبهای رمضان مردم را برای سحور بیدار کنند. ( آنندراج ).

فرهنگ معین

(شَ ) (اِ. ) ۱ - چوبک زن ، کسی که در شب های ماه رمضان با آواز یا صدای طبل مردم را بیدار می کند. ۲ - مهتر پاسبان .

فرهنگ عمید

۱. کسی که در شب های ماه رمضان مردم را با آواز یا صدای طبل بیدار کند، چوبک زن.
۲. پاسبان.
۳. مهتر پاسبانان.

ویکی واژه

چوبک زن، کسی که در شب‌های ماه رمضان با آواز یا صدای طبل مردم را بیدار می‌کند.
مهتر پاسبان.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم