هوسباز

لغت نامه دهخدا

هوس باز. [ هََ وَ ] ( نف مرکب ) آنکه در پی هوس رود. هواپرست. ( آنندراج ). که هوس باختن خواهد : هرزه گردی بی نماز، هواپرست هوس باز.( گلستان ). ضغرس ؛ مرد آزمند هوس باز. ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

( ~. ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) شهوت پرست .

فرهنگ عمید

کسی که هر دم هوسی بکند.

فرهنگ فارسی

کسی که هردم هوسی بکند