هنر انتزاعی
دانشنامه عمومی
هنر انتزاعی غیرواقع گرا است. هنر انتزاعی حد و مرزی ندارد و درگیر اصول و قوانین مشخصی نیست.
در ابتدای قرن بیستم این واژه بیشتر برای مکاتب هنری چون کوبیسم و فوتوریسم به کار می رفت چرا که در این گونه مکاتب طبیعت در صورت های ساده یا مبالغه شده تنها تصوری از موضوع طبیعی اصلی بیان می شد. در نقاشی های این گونه سبک ها هدف عموما ضبط و روایت حقیقت اشیاء بود نه لزوما شکل ظاهری آنها. به گفتهٔ مورخان هنر مدرن، کاندینسکی نخستین نقاشی است که حدود سال ۱۹۱۰ نخستین نقاشی کاملاً غیر بازنما را عرضه کرده است و از آن پس هنر انتزاعی مدرن در بسیاری از جنبش ها و مکاتب هنری مختلف پرورانده شده است.
تجریدگرایی به رعایت اصول و جنبه های عملی تجرید به منظور هر چه ساده تر کردن اثر هنری از یک سو و هر چه گویاتر و غنی تر کردن زبان و بیان آن از سوی دیگر گفته می شود. در حوزه هنرها و ادبیات فارسی تجرید را اغلب ایجاز نامیده اند.
آثار سعدی و حافظ از نمونه های برجستهٔ تجریدگرایی و اصالت ایجاز در ادبیات کهن فارسی به حساب می آیند.
