هجن. [ هََ ] ( ع مص ) هاجن گردیدن جاریه. ( منتهی الارب ). هاجن گردیدن. ( اقرب الموارد ). || هاجن گردیدن نخله و غیر آن. ( منتهی الارب ). هجن. [ هَُ ج َ ] ( ع اِ ) ج ِ هجنة؛ عیب و قبح کلام ، یا آنچه کلام را معیوب گرداند. ( از اقرب الموارد ) : آن سخن باشد سخن نزدیک من کز دین بود و آن سخن کز دین برون باشد نباشد جز هجن.ناصرخسرو.رجوع به هجنة شود. هجن. [ هَُ ]( ع ص ، اِ ) ج ِ هجینة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). هجن. [ هَُ ج ُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ هجین. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). هجناء. رجوع به هجناء شود.
فرهنگ معین
(هَ جَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ هجنه .
فرهنگ عمید
= هجنت
فرهنگ فارسی
(اسم ) جمع هجنه ۱.- عیبهامعایب . ۲- عیبهاوقبحهای کلام . توضیح درفارسی بصورت مفردهم آید : (( آن سخن باشد سخن نزدیک من کز دین بود وان سخن کزدین برون باشدنباشد جزهجن . ) ) (ناصرخسرو ) هجنائ
