نیش زدن

فرهنگ معین

(زَ دَ ) (مص ل . ) ۱ - گزیدن . ۲ - کنایه از: زخم زبان زدن ، طعنه زدن .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - نیش خود را وارد کردن : ( مار او را نیش زد . ) ) ۲ - کنای. توهین آمیز گفتن زخم زبان زدن : (( حاجی همه چیز را میتوانست تحمل کند مگر زخم زبان و نیشهایی که زنش باز میزد ) )

ویکی واژه

pungere
stuzzicare
گزیدن.
کنایه از: زخم زبان زدن، طعنه زدن.