نوآموزی

لغت نامه دهخدا

( نوآموزی ) نوآموزی. [ ن َ / نُو ] ( حامص مرکب ) نوآموز بودن. تازه کاری. مبتدی بودن. ماهر و کامل نبودن :
نالیدن بلبل ز نوآموزی عشق است
هرگز نشنیدیم ز پروانه صدایی.حزین لاهیجی. || آغاز تعلیم :
نخست از من زبان بسته که طفل اندر نوآموزی
چو نایش بی زبان باید نه چون بربط زبان دانش.خاقانی.

فرهنگ فارسی

( نو آموزی ) بودن . ماهر و کامل نبودن . یا آغاز تعلیم .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال ورق فال ورق فال تاروت فال تاروت فال انبیا فال انبیا