نرسس. [ ن َ س ِ ] ( اِخ ) ( ... مبروص ) از علمای نصرانی قرن پنجم مسیحی است. پس از آنکه مکتب الرها کاملاً دستخوش عقاید نسطوری شد و به امر زنون امپراطور منحل گردید، برصوما مکتب روحانیون عیسوی را در نصیبین تأسیس کرد و علامه نرسس مبروص به ریاست آن مکتب انتخاب شد. و این مکتب از آن به بعد مرکز نسطوری شد. ( از ایران در زمان ساسانیان ص 321 ).
ویکی واژه
از اسامی رایج پادشاهی ساسانی اما ممکن است پیش از ساسانیان نیز رایج بوده باشد. اصطلاح فوق از دو کلمه نر- سَس شکل گرفته احتمالا لقب یا صفتی است برای برخی افراد که صدای گوشخراش داشتند. انکرالاصوات.
