نابیوس

لغت نامه دهخدا

نابیوس. [ ب َ ] ( ق مرکب ) ناگهان. فجاءة. بغتةً. ( مقدمه جهانگشای جوینی ). رجوع به بیوسیدن و نابیوسان شود.

فرهنگ معین

(ق . ) غیر منتظره ، ناگهان .

ویکی واژه

غیر منتظره، ناگهان.