ملاحظه کار

لغت نامه دهخدا

ملاحظه کار. [ م ُ ح َ ظَ / ح ِ ظِ ] ( ص مرکب ) محتاط. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). آنکه رعایت جوانب کارها کند. بااحتیاط. حازم.

فرهنگ معین

( ~. ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) (عا. ) کسی که در انجام کاری همة جوانب را در نظر می گیرد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که ملاحظه جوانب امور کند : [ این مرد تا آنجا که همسایگان خانه باحوالش آشنایی داشتند آدم ملاحظه کار و شریفی بود . ] ( شام . ۲٠٠ )

ویکی واژه

(عا.)
کسی که در انجام کاری همة جوانب را در نظر می‌گیرد.