کلمه رزیدنت در زبان فارسی به معنای «مقیم» یا «ساکن» است و به کسی اشاره دارد که به طور موقت یا دائم در مکانی زندگی می‌کند. این واژه بیشتر در زمینه‌های پزشکی و تحصیلی استفاده می‌شود. به ویژه در حرفه پزشکی، رزیدنت به پزشک متخصص یا دستیار پزشکی گفته می‌شود که پس از فارغ‌التحصیلی از دانشکده پزشکی، در دوره تخصصی خود تحت آموزش و کار عملی در بیمارستان قرار دارد. این دوره تخصصی را «رزیدنتی» یا «رزیدنسی» می‌نامند و هدف آن تربیت پزشکان متخصص و ماهر است. بنابراین، رزیدنت هم به معنای ساکن و مقیم در یک مکان است و هم به معنای پزشکی که در دوره تخصصی خود آموزش می‌بیند.
رزیدنت
فرهنگ معین
ویکی واژه
جمله سازی با رزیدنت
در نظامهای تحصیلی متفاوت ممکن است مدت دوره متفاوت باشد اما در آمریکا و نظامهای تحصیلی تابع آن دانشجو پس از گذراندن دوره دکترای عمومی یکسال رزیدنتی جراحی عمومی و چهار سال رزیدنتی جراحی گوش، گلو، بینی و سر و گردن را سپری می‌نماید.
ماکل نخستین پزشک زنی بود که در بیمارستان فریدمن در واشینگتن به رزیدنتی پزشکی داخلی پذیرفته شد. او همچنین در اوایل فعالیت حرفه‌ای خود در بخش بهداشت منطقهٔ کلمبیا و در برنامهٔ بهداشت دانشجویی در دانشگاه هاوارد به کار مشغول شد. او از سال ۱۹۵۳ به‌عنوان افسر پزشکی در وزارت بهداشت، آموزش و رفاه ایالات متحده، مستقر در بیمارستان سنت الیزابت به کار مشغول بود. ماکل نخستین فرد سیاه‌پوستی بود که به‌عنوان پرسنل حرفه‌ای در این بیمارستان شاغل بود.
