مشتمل

مشتمل. [ م ُ ت َ م ِ ] ( ع ص )آن که در بر می گیرد و احاطه می کند و می گنجاند. دربرگیرنده. احاطه کننده. ( ناظم الاطباء ). گرداگرد فراگیرنده و بر بالای چیزی محیطشونده. ( غیاث ) ( آنندراج ). در بردارنده. حاوی. شامل:... فرمان دهد تا بابی در این کتاب به نام من بنده مشتمل بر صفت حال من بپردازند. ( کلیله و دمنه ). و به دقایق حیله، گرد آن می گشتند که مجموعه سازند مشتمل بر... ( کلیله و دمنه ). که این کتاب بر اظهار بعضی از آن مشتمل است. ( کلیله و دمنه ). و این مجموعه را لباب الالباب نام نهاد واصول او مشتمل است بر دوازده باب. ( لباب الالباب ).
- مشتمل بودن؛ در بر داشتن. محتوی بودن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
|| آن که جامه در خود می پیچد. ( ناظم الاطباء ).
مشتمل. [ م ُ ت َ م َ ] ( ع ص ) محتوی. فراگرفته. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

(مُ تَ مِ ) [ ع. ] (اِفا. ) فراگیرنده، شامل شونده.

۱. دربردارنده، حاوی.
۲. احاطه کننده، فراگیرنده.

فراگیرنده، دربردارنده، احاطه کننده
( اسم ) ۱ - گرداگرد فرا گیرنده احاطه کننده. ۲ - حاوی: و این مجموعه را لباب الالباب نام نهاد و اصول او مشتمل است بر دوازده باب.
محتوی فراگرفته