محفوظی. [ م َ ] ( حامص ) محفوظ بودن. نگهداشته شده بودن. نگهداشتگی. مصونی : پس محفوظی نوع و صورت نشان است که جوهر است و عدد جوهر یکی است هر چند به قسمت دو است ، از بهر آنک نوع را صورت یکی است و باز شخص محفوظ نیست. ( شرح قصیده ابوالهیثم ص 6 ). || ( ص نسبی ) منسوب است به محفوظ که نام اجدادی است. ( از انساب سمعانی ).
