محافظت

لغت نامه دهخدا

محافظت. [ م ُ ف َ ظَ ] ( ع مص ) مراقبت. نگاهبانی کردن. ( آنندراج ). محافظة. نگاهبان چیزی بودن.حفظ کردن. || نگاهداشت. نگهداشت. نگاهداری چیزی را. نگاه داشتن. مواظبت. مداومت. مراعات. ذب. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). رجوع به محافظة شود.
- محافظت کردن ؛ نگاه داشتن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). به عدل و داد و مخالفت نگاهبانی کردن : و محافظت کنند رعیت را به عدل و داد، و مخالفت یکدیگر نکنند. ( سفرنامه ناصرخسرو چ دبیرسیاقی ص 148 چ 2 ).
- || پاس داشتن : در دولت بیقیاس ظاهر گنج و لشکر محافظت همی کند. ( گلستان ).
محافظة. [ م ُ ف َ ظَ ] ( ع مص ) پیوسته بودن بر کاری. حفاظ. || باز داشتن از چیزهای ناروا. ( منتهی الارب ). حفاظ. ( منتهی الارب ). || نگاهبانی کردن. ( منتهی الارب ) ( ترجمان علامه جرجانی ). رجوع به محافظت شود.

فرهنگ معین

(مُ فَ ظَ ) [ ع . محافظة ] ۱ - (مص م . ) نگاهبانی کردن ، حفظ کردن . ۲ - نگاه داشتن . ۳ - (اِمص . ) نگهبانی ، حفاظت .

فرهنگ عمید

حفظ کردن از آسیب، نگه داری کردن.

فرهنگ فارسی

حفظ کردن، نگاهداری کردن

ویکی واژه

محافظة
نگاهبانی کردن، حفظ کردن.
نگاه داشتن.
نگهبانی، حفاظت.