متاب

لغت نامه دهخدا

متاب. [ م َ ] ( ع مص ) ( از «ت وب » ) از گناه بازگشتن. ( ترجمان القرآن ). بازگشتن از گناه. ( زوزنی ). تاب الی اﷲ توبا و توبة و متاباً و تابة و تتوبة، بازگشت از گناه. تائِب و تَوّاب نعت است از آن. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). بازگشتن. ( غیاث ). || توفیق توبه دادن خدای کسی را. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || آسان گردانیدن دشواری کسی را. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). || باز مهربان شدن. تواب نعت است از آن. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).
متاب. [ م َ ] ( ع اِ ) جای رجوع. ( غیاث ). جای بازگشتن. بازگشتنگاه. ( یادداشت دهخدا ).

فرهنگ معین

(مَ ) [ ع . ] (مص ل . ) بازگشت از گناه .

فرهنگ عمید

بازگشتن به سوی حق، توبه و بازگشت از گناه.

فرهنگ فارسی

بازگشتن بسوی حق ، توبه وبازگشت ازگناه
۱ - ( مصدر ) بازگشتن از گناه . ۲ - ( اسم ) بازگشت از گناه توبه .
رسن که بدان کشند

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی مَتَابِ: بازگشت - رجوع (کلمه متاب مصدر میمی از توبه و به معنای رجوع است )
ریشه کلمه:
توب (۸۷ بار)
«مَتاب» از مادّه «تَوب» مصدر میمی به معنای «توبه» است، و چون در اینجا مفعول مطلق است تأکید را می رساند.

ویکی واژه

بازگشت از گناه.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تماس فال تماس فال احساس فال احساس فال شمع فال شمع فال نوستراداموس فال نوستراداموس