مأذنه

لغت نامه دهخدا

مأذنه. [ م َءْ ذَ ن َ ] ( ع اِ ) جای اذان و منار و عوام مئذنة گویند. ( ناظم الاطباء ). گلدسته. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به مئذنة و مأذنه گوی شود. || صومعه. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مئذنة شود.

فرهنگ معین

( مأذنه ) (مَ ذَ نَ ) [ ع . مأذنة ] (اِ. ) جای اذان . ج . مآذن .

فرهنگ فارسی

جای اذان و مناره

ویکی واژه

مأذنة
جای اذان.
مآذن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال انبیا فال انبیا فال کارت فال کارت فال لنورماند فال لنورماند فال مارگاریتا فال مارگاریتا