لوح ناخوانده. [ ل َ / لُو خوا / خا دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) که لوح نخوانده باشد. که مبادی نخستین خواندن نداند. در فرهنگ سکندرنامه مراد از لوح ناخوانده ، شعرای خام است. ( آنندراج ). || کنایه از علم لدنی باشد و آن مخصوص پیغمبران و امامان است. ( برهان ). در بعض شروح ، مراد از کتب غیرمروج و در بعض شروح کنایه از لوح محفوظ است. ( غیاث ).
