لوت و پوت. [ ت ُ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) خورشها. اقسام مطعوم. غذا. این لغت از توابع است به معنی اقسام خوردنیها و انواع طعامها و مأکولات و مشروبات. ( برهان ) : عشق باشد لوت و پوت جانها جوع از این روی است قوت جانها شیرخواره کی شناسد ذوق لوت مر پری را بوی باشد لوت و پوت.مولوی.لوت و پوت خورده را هم یاد آر منگر اندر غابر و کم باش زار.مولوی.که بخور این است ما را لوت و پوت نیست او را جز لقأاﷲ قوت.مولوی.ز هر سو به دست آورد لوت و پوت به شادی برآرد ز انده دمار.ابن یمین.
فرهنگ معین
(تُ ) (اِمر. ) انواع طعام های لذیذ.
فرهنگ فارسی
( اسم ) خوردنی ( بانواع ) اقسام خوراک : شیرخواره کی شناسد ذوق لوت مر پری را بوی باشد لوت و پوت ( مثنوی . نیک. ۱٠۲ : ۲ )