لشاب

لغت نامه دهخدا

لشاب. [ ل َ ] ( اِ مرکب ) جایی که آب ایستاده و در آن علف و نی روید. آب باطلاقی. باطلاق. لجن زار. || آب کثیف و آلوده چون آب پارگین و کشتارگاه و جز آن.

فرهنگ معین

(لَ ) (اِمر. ) جایی که در آن آب ایستاده و در وی علف و نی بروید، باتلاق.

فرهنگ عمید

زمینی که در آن آب بایستد و علف و نی بروید.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- جایی که در آن آب ایستاده ودر وی علف و نی بروید باتلاق. ۲- آب آلوده و کثیف مانند آب کشتارگاه و غیره
( لش آب ) ( اسم ) ۱- جایی که در آن آب ایستاده ودر وی علف و نی بروید باتلاق. ۲- آب آلوده و کثیف مانند آب کشتارگاه و غیره

ویکی واژه

جایی که در آن آب ایستاده و در وی علف و نی بروید، باتلا
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم