لابث

لغت نامه دهخدا

لابث. [ ب ِ ] ( ع ص ) درنگ کننده. ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

(بِ ) [ ع . ] (اِفا. ) درنگ کننده .

فرهنگ عمید

۱. درنگ کننده.
۲. مقیم در جایی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) درنگ کننده
درنگ کننده