لغت نامه دهخدا
قسطاس. [ق ُ ] ( ع / معرب ، اِ ) ترازو. ( برهان ). ترازوی بزرگ. ( مهذب الاسماء ). قِسطاس در همه معانی آن. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به قِسطاس شود :
به قسطاسی بسنجم راز موبد
که جوسنگش بود قسطای لوقا.خاقانی.
قسطاس
قسطاس. [ق ُ ] ( ع / معرب ، اِ ) ترازو. ( برهان ). ترازوی بزرگ. ( مهذب الاسماء ). قِسطاس در همه معانی آن. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به قِسطاس شود :
به قسطاسی بسنجم راز موبد
که جوسنگش بود قسطای لوقا.خاقانی.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
( اسم ) ترازو کپان : بقسطاسی بسنجم راز موبد که جو سنگش بود قسطای لوقا . ( خاقانی . عبد . ۲۴ )
