فواتح

لغت نامه دهخدا

فواتح. [ ف َ ت ِ] ( ع اِ ) ج ِ فاتحة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
- فواتح سُوَر ؛ کلماتی که سوره های قرآن به آنها آغاز شود، مانند: یس ،الم ، صم ، کهیعص و... ( از یادداشتهای مؤلف ). اوائل السور. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

(فَ تِ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ فاتحه .

فرهنگ عمید

= فاتحه

فرهنگ فارسی

جمع فاتحه
( اسم ) جمع فاتحه . یا فواتح سور . اویل سوره های قر آن اوائل السور .