فلونیا. [ ف َ ] ( اِ ) معجونی است که از تخم شاهدانه و شیرابه خشخاش میساختند و بعنوان مسکر و مسکن به کار میرفته است. فلونی. ( فرهنگ فارسی معین ). || نوعی معجون مسکن و مخدر. منسوب به فیلون ِ تارسی پزشکی از معاصرین اغسطس ( اوگوست ) امپراطور روم که جهت تسکین درد دندان و درد دل به کار میرفته است. فلونیا الرومیه. ( فرهنگ فارسی معین ). اسم معجون مرکبی است منسوب به افلن طبیب که افلونیا نیز مینامند. ( فهرست مخزن الادویه ). - فلونیای پارسی ؛ پلپل سپید و بزرالبنج از هر یکی بیست درم سنگ ، افیون گل مختوم ده درمسنگ ،زعفران پنج درمسنگ ، فرفیون و مرو سنبل و عاقرقرحا از هر یک دو درمسنگ ، جندبیدستر یک درمسنگ ، زرنباد و دردنج مشک هر یکی نیم درمسنگ. ( ذخیره خوارزمشاهی ). رجوع به فلون و فلونی شود.
فرهنگ معین
(فَ یا فِ ) (اِ. ) ۱ - معجونی است که از تخم شاهدانه و شیرابة خشخاش می ساختند و به عنوان مسکر و مسکن به کار می رفته است ، فلونی . ۲ - نوعی معجون مسکن و مخدر منسوب به فیلون تارسی پزشکی از معاصرین اعسطس (اوگوست ) امپراطور رم که جهت تسکین درد دندان و دل درد به
فرهنگ فارسی
( اسم ) معجونی است که تخم شاهدانه و شیرابه خشخاش می ساختند و به عنوان مسکر و مسکن به کار می رفته است فلونی . ۲ - نوعی معجون مسکن و مخدر منسوب به فیلون تارسی پزشکی از معاصرین اغسطس امپراتور روم که جهت تسکین درد دندان و دل به کار می رفته است فلونیا الرومیه .
ویکی واژه
معجونی است که از تخم شاهدانه و شیرابة خشخاش میساختند و به عنوان مسکر و مسکن به کار می‌رفته‌است ؛ فلونی. نوعی معجون مسکن و مخدر منسوب به فیلون تارسی پزشکی از معاصرین اعسطس (اوگوست) امپراطور رم که جهت تسکین درد دندان و دل درد به کار می‌رفته‌است ؛ فلونیا الرومیه.
