فصحا

لغت نامه دهخدا

فصحا. [ ف ُ ص َ ] ( ع ص ،اِ ) فصحاء. گشاده زبانان : همه فصحا پیش او سپر بیفکندند. ( تاریخ بیهقی ). رجوع به فصاء شود.

فرهنگ معین

(فُ صَ ) [ ع . فصحاء ] جِ فصیح .

فرهنگ عمید

= فصیح

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که کلامش دارای فصاحت باشد زیان آور ترزبان جمع : فصحا (ئ ) .

ویکی واژه

فصحاء جِ فصیح.