غالیه سودن

لغت نامه دهخدا

غالیه سودن. [ ی َ / ی ِ دَ ] ( مص مرکب ) خوشبوی ساختن. عطاری. غالیه سایی :
چون شب از نافه های مشک سیاه
غالیه سود بر عماری ماه.نظامی.زمین در مشک پیمودن بخروار
هوا در غالیه سودن بخروار.نظامی.

فرهنگ معین

( ~ . دَ ) [ ع - فا. ] ۱ - ساییدن غالیه . ۲ - عطر ساختن .

فرهنگ فارسی

۱ - ساییدن غالیه تهیه کردن غالیه . ۲ - خوشبوی ساختن عطر ساختن .

ویکی واژه

ساییدن غالیه.
عطر ساختن.