عنبربار

لغت نامه دهخدا

عنبربار. [ عَم ْ ب َ ] ( نف مرکب ) مخفف عنبربارنده. معطر و دارای بوی خوش. ( ناظم الاطباء ) :
عکس خط و خال عنبربار آن مشکین غزال
می کند پرنافه چون صحرای چین آئینه را.صائب ( از آنندراج ).

فرهنگ معین

( ~ . ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) خوش بو، معطر.

فرهنگ عمید

دارای بوی خوش، خوش بو مانند عنبر.

ویکی واژه

خوش بو، معطر.