معنی عقید | لغت یاب

عقید

لغت نامه دهخدا

عقید. [ ع َ ] ( ع ص ) پیمان نماینده. ( منتهی الارب ). هم عهد. ( دهار ). آنکه با تو عهد بسته بود. ( مهذب الاسماء ). معاقد و معاهد. ( اقرب الموارد ): هو عقید الکرم و اللؤم ؛ او درطبع کریم یا لئیم است. ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). || مایع دفزک و سطبر: عسل عقید؛ شهد بسته و سطبر. ( منتهی الارب ). غلیظ، از رب و غیره. ( از اقرب الموارد ). مجسمه. آب بعضی میوه ها چون بهی و سیب و انار و آلبالو که جوشانند تا بقوام لرزانک و راحةالحلقوم و هم زفت تر آید. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
- عقیدالسفرجل ؛ مجسمه به. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
- عقیدالعنب ؛ میپختج گویند، و رب العنب نیز عقیدالعنب خوانند و به شیرازی دوشاب خوانند و مثلث نیز نوعی از آن است. ( اختیارات بدیعی ). میفختج. ( تحفه حکیم مؤمن ) ( مخزن الادویه ). دوشاب انگور. ( الفاظ الادویة ). دبس. مجسمه انگور. رب انگور. طیلا. می پخته. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) : بگیرند تخم بنگ ، افیون ، میعه بارزد...همه را بکوبند و به عقیدالعنب یعنی دوشاب بسرشند. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
|| ( اِ ) در تداول امروزین عرب زبانان ، سرهنگ و کلنل ، که درجه ای است در ارتش.