صف شکستن

لغت نامه دهخدا

صف شکستن. [ ص َ ش ِ ک َ ت َ ] ( مص مرکب ) پراکنده کردن صف. منهزم کردن صفوف دشمنان. درهم شکستن صف :
سهل شیری دان که صفها بشکند
شیر آنست آنکه خود را بشکند.مولوی.رجوع به صف و صف شکن شود.

فرهنگ معین

( ~ . ش کَ تَ ) [ ع - فا. ] (مص م . ) پراکنده کردن صف (دشمن ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) پراکنده کردن صف ( دشمن ) در هم شکستن رده .

ویکی واژه

پراکنده کردن صف (دشمن)