صرفه بردن
صرفه بردن. [ص َ ف َ / ف ِ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) سبقت نمودن و پیشی گرفتن. ( برهان ). پیشی گرفتن. ( انجمن آرا ) :
ترسم که صرفه ای نبرد روز بازخواست
نان حلال شیخ ز آب حرام ما.حافظ.راه عشق ار چه کمینگاه کماندارانست
هرکه دانسته رود صرفه ز اعدا نبرد.حافظ.دام سخت است مگر یار شود لطف خدا
ورنه آدم نبرد صرفه ز شیطان رجیم.حافظ.|| نفع بردن و فائده کردن. ( برهان ). نفع بردن. ( انجمن آرا ).
( ~ . بُ دَ ) [ ع - فا. ] (مص ل . ) ۱ - سود بردن . ۲ - سبقت جستن .
( مصدر ) ۱ - نفع بردن سود بردن . ۲ - پیش افتادن سبقت جستن .
سود بردن.
سبقت جستن.
