صدوق

لغت نامه دهخدا

صدوق. [ ص َ ] ( ع ص ) همیشه راستگو. الدائم الصدق. ( اقرب الموارد ). راستگوی. ( مهذب الاسماء ). || ( اِ ) دوست. ج ، صُدُق و صُدق. ( منتهی الارب ).
صدوق. [ ص َ ] ( اِخ ) رجوع به جعفربن محمدبن موسی... و رجوع به ابن قولویه... شود.
صدوق. [ ص َ ] ( اِخ ) محمدبن علی بن حسین قمی مکنی به ابوجعفر. رجوع به ابن بابویه در همین لغت نامه و رجوع به روضات الجنات و ریحانة الادب شود.
صدوق. [ ] ( اِخ ) پیغمبری است. خدا وی را بهمراهی صادق و شلوم به پیغمبری به شهر انطاکیه فرستاد. مردم شهر تکذیب آنان کردند، درودگری جبیب نام بدیشان ایمان آورد و بعضی گفته اند که آنان در زمان فترت بوده اند. ( تاریخ گزیده ص 59 ). و رجوع به مجمل التواریخ و القصص ص 93 شود.

فرهنگ معین

(صَ ) [ ع . ] (ص . ) بسیار راستگو.

فرهنگ عمید

کسی که همیشه راست می گوید، بسیار راست گو.

فرهنگ فارسی

رئیس کاهنان یهود (قر. ۳ ق . م . ). سلیمان بعد از عزل ابی یا ثار او را بجایش تعیین کرد و فرقه صدوقی بدو انتساب دارند.
بسیارراستگو، کسی که همیشه راست بگوید
( صفت ) ۱ - همیشه راستگو . ۲ - دوست جمع : صدق .
پیغمبری است

فرهنگ اسم ها

اسم: صدوق (پسر) (عربی) (تلفظ: saduq) (فارسی: صَدوق) (انگلیسی: sadugh)
معنی: راستگو، صدیق، دوست، ( اَعلام ) نام شهرستانی در مرکز استان یزد

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] صدوق (ابهام زدایی). واژه صدوق ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل بوده و یا در معانی ذیل به کار رفته باشد: اعلام و اشخاص• ابن بابویه محمد بن علی قمی، مشهور به صدوق و شیخ صدوق، محدث و فقیه بزرگ شیعه امامیه معانی• صدوق (حدیث)، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث و از الفاظ مدح راوی• صدوق ان شاء الله، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث و از الفاظ مدح راوی• صدوق تغیر بآخره، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث و از الفاظ مدح و ذم راوی• صدوق رمی بالارجاء، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث و از الفاظ مدح و ذم راوی• صدوق رمی بالتشیع، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث و از الفاظ مدح راوی• صدوق سیی ء الحفظ، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث و از الفاظ مدح و ذم راوی
...
[ویکی شیعه] صدوق (ابهام زدایی). صدوق ممکن است یکی از این دو شخصیت باشد:
[ویکی نور] صدوق (ابهام زدایی). اشاره به یکی از دو شخصیت زیر دارد:
[ویکی فقه] صدوق (حدیث). صدوق، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و از الفاظ مدح راوی می باشد.
یکی از الفاظ مدح، اصطلاح "صدوق" است و در مفاد آن چند قول ذکر شده است: ۱- "صدوق" از الفاظ غیر صریح تعدیل است؛ ۲- از الفاظ مدح معتد به است؛ ۳- مفید مدح مطلق است؛ ۴- از الفاظ مدح و توثیق است؛ ۵- به دلالت مطابقی دلالت بر حسن روایت وی می کند و به دلالت التزامی بیان گر مدح و حسن حال آن شخص است؛ ۶- از مرتبه دوم تعدیل است و موجب اعتبار راوی می باشد ولی بیانگر ضبط وی نیست؛ ۷- از مرتبه چهارم تعدیل است؛ ۸- از مرتبه پنجم تعدیل است.
بیان یک نکته
"صدوق" بر "محله الصدق" مقدم است زیرا "صدوق" مبالغه در صدق است ولی "محله الصدق" بیان گر این است که راوی متصف به آن در جایگاه و مرتبه صدق قرار دارد.
سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۱۳۶.
۱. ↑ سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۱۳۶.۲. ↑ سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۱۵۰.۳. ↑ سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۱۵۴-۱۵۵.
...

ویکی واژه

بسیار راستگو.