شهوتران

لغت نامه دهخدا

شهوت ران. [ ش َهَْ وَ ] ( نف مرکب ) دنبال شهوت رونده. که شهوت راند. که به اعمال شهوت مبادرت ورزد.

فرهنگ عمید

کسی که همواره در پی شهوت، کامرانی و مجامعت است.

فرهنگ فارسی

( صفت ) شهوت پرست .