شهرنشین

لغت نامه دهخدا

شهرنشین. [ ش َ ن ِ ] ( نف مرکب ) مقابل ده نشین. مدنی. متمدن. حضری. دهقان. شهرگان. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

مقابل ده نشین شهرگان مدنی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم