شناخته

لغت نامه دهخدا

شناخته. [ ش ِ ت َ / ت ِ ] ( ن مف ) دانسته. دانسته شده. وقوف یافته. ج ، شناختگان. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ فارسی معین ). || معروف. مشهور. بنام. عُرف. عارِفة. معروف. ( منتهی الارب ): شناخته مرد؛ مرد شناخته و معروف. ( یادداشت مؤلف ) :
خدایگانی کاندر جهان بدین و بداد
شناخته ست چو بوبکر و عُمَّر و عثمان.فرخی.مردی شناخته بود. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 122 ).

فرهنگ عمید

۱. آشنا.
۲. معروف و مشهور.

فرهنگ فارسی

۱ - دانسته وقوف یافته . ۲ - معروف مشهور بنام . ۳ - آشنا جمع : شناختگان
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم