شناخته. [ ش ِ ت َ / ت ِ ] ( ن مف ) دانسته. دانسته شده. وقوف یافته. ج ، شناختگان. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ فارسی معین ). || معروف. مشهور. بنام. عُرف. عارِفة. معروف. ( منتهی الارب ): شناخته مرد؛ مرد شناخته و معروف. ( یادداشت مؤلف ) : خدایگانی کاندر جهان بدین و بداد شناخته ست چو بوبکر و عُمَّر و عثمان.فرخی.مردی شناخته بود. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 122 ).
فرهنگ عمید
۱. آشنا. ۲. معروف و مشهور.
فرهنگ فارسی
۱ - دانسته وقوف یافته . ۲ - معروف مشهور بنام . ۳ - آشنا جمع : شناختگان