سیلیس

فرهنگ عمید

ماده ای مرکب از سیلیسیوم و اکسیژن که در طبیعت هم به صورت آزاد و هم به صورت سیلیکات ها فراوان است و در شیشه سازی، تصفیۀ آب و مواد آرایشی و دارویی کاربرد دارد.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - ترکیب اکسیژنه سیلیسیم که نام دیگرش انیدریدسیلیسیک است و آن جسمی است بسیار ثابت که در حالت تبلور مانند جسمس شیشه ای سخت میباشد ( درین صورت آن را کوارتز نامند ) وزن مخصوصش ۲ / ۶ است ( وزن مخصوص سیلیس ۲ / ۲ می باشد ) در آب غیر محلول است. جسمی است که در ۱۷٠٠ درجه شروع به ذوب می کند و در حرارت های بالاتر بدون این که مایع شود به صورت ماده ای غلیظ در می آید. ۲ - در زمین شناسی بیشتر انواع مختلف در کوهی اصلی به نام سیلیس می نامند زیرا ترکیب اصلی در کوهی همان اکسید سیلیس است که کم و بیش با مواد دیگری آمیخته شده و انواع مختلف در کوهی را به وجود آورده است.

فرهنگستان زبان و ادب

{silica} [شیمی] سیلیسیم دی اکسید طبیعی که به صورت متبلور و در شکل های گوناگون در طبیعت یافت می شود

دانشنامه آزاد فارسی

سیلیس (silica)
دی اکسید سیلیسیوم، با فرمول SiO۲. ترکیب سازندۀ بسیاری از گروه های کانی و از رایج ترین نوع آن ها، ازجمله کوارتز، است. شکل های دیگر سیلیس عبارت اند از کالسدونی، چِرت، اوپال، تریدیمیت، و کریستوبالیت. ماسۀ معمولی عمدتاً از سیلیس، به شکل کوارتز، تشکیل می شود.