سپاسگزار

لغت نامه دهخدا

سپاس گزار. [ س ِ گ ُ ] ( نف مرکب ) شاکر.

فرهنگ معین

( ~ . گُ ) (ص فا. ) سپاسدار، شاکر.

فرهنگ عمید

آن که از لطف و مهربانی کسی تشکر کند، شکرگزار، سپاس گزارنده.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - شاکر حق شناس شکر گذار . ۲ - منت پذیر .

ویکی واژه

grato
riconoscente
سپاسدار، شاکر.