سرشناس

لغت نامه دهخدا

سرشناس. [ س َ ش ِ ] ( ن مف مرکب ) معروف. مشهور :
ای ز آسمان بصد درجه سرشناس تر
سِرّ دقایق ازلت از برآمده.خاقانی.

فرهنگ معین

( ~. ش ) (ص مر. ) معروف .

فرهنگ عمید

معروف، مشهور، کسی که بیشتر مردم او را بشناسند.

فرهنگ فارسی

معروف، مشهور، کسی که بیشترمردم اورابشناسند
( صفت ) آنکه غالب مردم او را می شناسند معروف نامی .

ویکی واژه

معروف.