سبوکش. [ س َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) سبوکشنده. آنکه سبو کشد. حمل کننده سبو. آنکه سبو از جایی بجایی برد. || شرابخوار : صد چو حاضر سبوکشان دیدم بر در دیر ساخته مأوی.ناصرخسرو.کعبه بزاهدان رسد دیر بما سبوکشان بخشش اصل دان همه ما و تو از میان بری.خاقانی.سبوکشان همه در بندگیش بسته کمر ولی ز ترک کله چتر بر سحاب زده.حافظ.نه من سبوکش این دیر رندسوزم و بس بسا سراکه در این کارخانه سنگ و سبوست.حافظ.
فرهنگ معین
( ~ . کِ ) (ص فا. ) ۱ - شرابخوار. ۲ - کسی که کوزة شراب را حمل می کند. ۳ - مجازاً، بنده ، اسیر.
فرهنگ عمید
۱. آن که سبو را حمل کند و از جایی به جایی ببرد. ۲. کسی که یک سبو شراب بنوشد. ۳. [مجاز] شراب خوار.
فرهنگ فارسی
( صفت ) آنکه شراب از سبو نوشد .
ویکی واژه
شرابخوار. کسی که کوزة شراب را حمل می‌کند. مجازاً، بنده، اسیر.
