زوجه

لغت نامه دهخدا

( زوجة ) زوجة. [ زَ ج َ ] ( ع اِ ) زن. ( آنندراج ). زن. مقابل شوی. ( ناظم الاطباء ). زن. همسر مرد. ج ، زوجات. ( فرهنگ فارسی معین ) ( از اقرب الموارد ). ربض. حلیلة. حنة. ثرغامة. حوبه. منکوحة. حلال. همسر. جفت. همخوابه. زن. مقابل شوی و شوهر. ج ، زوجات. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). || جفت ( مقابل فرد ). ( از دزی ج 1 ص 611 ).
زوجة. [ زِ وَ ج َ ] ( ع اِ ) ج ِ زوج. ( دهار ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
زوجه. [ زَ / زُو ج َ /ج ِ ] ( از ع ، اِ ) زوجة. ( از فرهنگ فارسی معین ). زن. مقابل شوی. و زن شخص و زن شوهردار. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(زُ جِ ) [ ع . زوجة ] (اِ. ) همسر.

فرهنگ عمید

همسر مرد، زن.

فرهنگ فارسی

همسرمرد، زن، مقابل شوهر، زوجات جمع
( اسم ) زن همسر مرد جمع زوجات .
جمع زوج

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی زَوْجَهُ: همسرش
ریشه کلمه:
زوج (۸۱ بار)ه (۳۵۷۶ بار)

ویکی واژه

زوجة
هم
زن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال احساس فال احساس فال زندگی فال زندگی فال عشق فال عشق