زوجه
( زوجة ) زوجة. [ زَ ج َ ] ( ع اِ ) زن. ( آنندراج ). زن. مقابل شوی. ( ناظم الاطباء ). زن. همسر مرد. ج ، زوجات. ( فرهنگ فارسی معین ) ( از اقرب الموارد ). ربض. حلیلة. حنة. ثرغامة. حوبه. منکوحة. حلال. همسر. جفت. همخوابه. زن. مقابل شوی و شوهر. ج ، زوجات. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). || جفت ( مقابل فرد ). ( از دزی ج 1 ص 611 ).
زوجة. [ زِ وَ ج َ ] ( ع اِ ) ج ِ زوج. ( دهار ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
زوجه. [ زَ / زُو ج َ /ج ِ ] ( از ع ، اِ ) زوجة. ( از فرهنگ فارسی معین ). زن. مقابل شوی. و زن شخص و زن شوهردار. ( ناظم الاطباء ).
(زُ جِ ) [ ع . زوجة ] (اِ. ) همسر.
همسر مرد، زن.
همسرمرد، زن، مقابل شوهر، زوجات جمع
( اسم ) زن همسر مرد جمع زوجات .
جمع زوج
[ویکی الکتاب] معنی زَوْجَهُ: همسرش
ریشه کلمه:
زوج (۸۱ بار)ه (۳۵۷۶ بار)
زوجة
هم
زن