زمامداری

لغت نامه دهخدا

زمامداری. [ زِ ] ( حامص مرکب ) پیشوایی قوم. || سیاستمداری. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

( ~. ) [ ع - فا. ] (حامص. ) سیاستمداری، پیشوایی.

فرهنگ فارسی

۱ - پیشوایی قوم. ۲ - سیاستمداری.

ویکی واژه

سیاستمداری، پیشوایی.