۱ - ناحیه ایست قدیم که در عهد هخامنشی بین دربند ( دروازه بحر خزر ) و دریای خزر و ماد قرار داشت ولی جزو ماد بزرگ بشمار میامد . داریوش در کتیبه بیستون از آن یاد کرده است . ۲ - مرکز ناحیه مذکور شهر ری ( در جنوب تهران کنونی ) و آن شهری بزرگ و مرکز (( جبال ) ) محسوب میشد و بین آن تا نیشابور ۱۶٠ فرسنگ و تا قزوین ۲۷ فرسنگ بود . یاقوت این شهر را دیدار کرد و شاهد خرابی آن بسال ۶۱۷ ه . ق . در حالی که از پیش مغول فرار میکرد بود . ۳ - بخشی است تابع شهرستان تهران سر راه تهران و قم جلگه معتدل سکنه آن ۲٠٠٠٠ تن است . کارخانه گلیسیرین و کارخانه سیمان در آنست . مزار عبدالعظیم امامزاده حمزه امامزاده ابراهیم بی بی شهر بانو ابن بابویه امامزاده عبد الله امامزاده طاهر برج طغرل نقش بر جسته اردشیر اول ( در چشمه علی که فتحعلی شاه آنرا حک کرد و دستور داد که نقش خود را در آن حکاکی کنند ) و آرامگاه ناصر الدین شاه قاجار و آرامگاه رضا شاه پهلوی در آنجاست . ۴ - شهر ری مرکز بخش مذکور در ۸ کیلومتری جنوب تهران ۱۲۲۱۹ تن سکنه . توضیح این شهر سابقا حضرت عبدالعظیم نامیده میشد فرهنگستان بمناسبت نام قدیم آن را (( شهر ری ) ) نامید .
ویکی واژه
نام یکی از قدیمترین مناطق مسکونی ایران در دامنه کوه الوند، تهران امروزی. محرران داریوش بزرگ این کشور را رگا می‌نامند، اینجا یکی از ایالات پادشاهی ماد تحت عنوان کشور مغان به گفته هرودوت نیز بشمار میرفت، شاهنامه معتقد است ری زمانی پایتخت افراسیاب شد.
