رخت شو

لغت نامه دهخدا

رختشو. [ رَ ] ( نف مرکب ) رختشوی. رخت شوینده. آنکه به مزد جامه کسان شوید. ( یادداشت مؤلف ). رختشور در تداول عامه. و رجوع به رختشور شود.

فرهنگ معین

(ی ) (رَ ) (ص فا. ) آن که لباس ها را شوید.

فرهنگ عمید

شویندۀ رخت، مرد یا زنی که پیشه اش شستن رخت های چرک است، گازری.

فرهنگ فارسی

شوینده رخت، مردیازنی که پیشه اش شستن رخت است
رختشوی رخت شوینده

ویکی واژه

آن که لباس‌ها را شوید.