ابتهال. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) زاری. بزاری دعا کردن. ( زوزنی ). دعا و زاری. زاری کردن. اخلاص ورزیدن در دعا. تضرع. ضراعت. ضرع. استکانت : کم نمیکرد از دعا و ابتهال کرد اجابت مستعان ذوالجلال.مولوی.چون چنین شد ابتهال آغاز کن ناله و تسبیح و روزه سازکن.مولوی.|| لعنت کردن. لعنت کردن بر یکدیگر. لعنت کردن یکدیگر را. مباهله کردن.
فرهنگ معین
(اِ تِ ) [ ع . ] ۱ - (مص ل . ) دعا کردن ، زاری کردن . ۲ - (اِمص . ) زاری ، به زاری دعا کردن .
فرهنگ عمید
۱. زاری کردن، زاری، تضرع. ۲. به زاری دعا کردن.
فرهنگ فارسی
زاری کردن، بزاری دعاکردن، زاری وتضرع، دعاوزاری ۱ - ( مصدر ) دعا کردن زاری کردن اخلاص ورزیدن در دعا تضرع . ۲ - ( اسم ) زاری دعا و زاری ضرع .
فرهنگ اسم ها
اسم: ابتهال (دختر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: ebtehāl) (فارسی: اِبتهال) (انگلیسی: ebtehal) معنی: با ناله و زاری دعا کردن
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] بلند کردن دستها به سوی آسمان هنگام دعا را ابتهال می گویند و از این عنوان به مناسبت در باب صلات سخن رفته است. دعا کننده حالات مختلفی همچون حالت شوق، حالت خوف و غیر آن دارد. در روایات برای هر حالت از حالات دعا کننده در نحوه قرار گرفتن دستهای وی شکلی خاص بیان شده است. چگونگی ابتهال حالت ابتهال هنگام جاری شدن اشک مورد توصیه قرار گرفته است و آن بدین گونه است که دعا کننده دستهای خود را تا حدّی که از سر بگذرد به سوی آسمان بلند و دعا می کند. استحباب ابتهال ابتهال هنگام جاری شدن اشک مستحب است. وسائل الشیعة ج۷، ص۴۸. ...