معنی آهني | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( آهنی ) آهنی. [ هََ ]( ص نسبی ) از آهن. منسوب به آهن. آهنین :
میان من و او بایوان درست
یکی آهنی کوه گفتی برست.فردوسی.برافراشتم گرزسیصدمنی
برانگیختم باره آهنی.فردوسی.

فرهنگ عمید

( آهنی ) ۱. چیزی که از آهن ساخته شده باشد، از جنس آهن.
۲. [قدیمی، مجاز] نیرومند: برافراشتم گرز سیصدمنی / برانگیختم بارۀ آهنی (فردوسی۲: ۱۹۹ ).

فرهنگ فارسی

( آهنی ) ( صفت ) منسوب به آهن ساخته از آهن آهنین ، ظروف آهنی مجسم، آهنی .

دانشنامه عمومی

آهنی. در شیمی، صفت آهنی ( به انگلیسی: ferrous ) نشان دهنده ترکیبی است که حاوی آهن ( II ) است، به این معنی که آهن در حالت اکسایش +۲ خود است، احتمالاً به عنوان کاتیون دو ظرفیتی +Fe2. این با «آهنیک» ( به انگلیسی: ferric ) یا آهن ( III ) ، به معنی آهن در حالت اکسایش +۳ خود، مانند کاتیون سه ظرفیتی +Fe3 مغایر است. این کاربرد واژه تا حد زیادی با نامگذاری آیوپاک جایگزین شده است، که حالت اکسیداسیون را با اعداد رومی در پرانتز نشان می دهد، مانند اکسید آهن ( II ) برای اکسید آهنی ( FeO ) ، اکسید آهن ( III ) اکسید آهنیک ( Fe2O3 ) ، و اکسید آهن ( II, III ) برای اکسید Fe3O4 که حاوی هر دو شکل آهن است.
در خارج از شیمی، «آهنی» به طور کلی به معنی «حاوی آهن» است. این کلمه از کلمه لاتین ( ferrum ) «آهن» گرفته شده است. فلزات آهنی شامل فولاد و آهن خام ( با میزان کربن چند درصد ) و آلیاژهای آهن با سایر فلزات ( مانند فولاد ضدزنگ ) است. «غیرآهنی» برای توصیف فلزات و آلیاژهایی که مقدار قابل ملاحظه ای آهن ندارند استفاده می شود.
اصطلاح «آهنی» معمولاً فقط در مورد فلزات و آلیاژها به کار می رود. در عوض از صفت آهن دار ( به انگلیسی: ferruginous ) برای اشاره به مواد غیر فلزی حاوی آهن استفاده می شود، مانند «آب اهن دار». یا به رنگ قهوه ای - نارنجی ( به انگلیسی: orangish - brown ) مشابه به رنگ زنگ زدن است.