آمدنی

لغت نامه دهخدا

( آمدنی ) آمدنی. [ م َ دَ ] ( ص لیاقت )آنکه آمدن او ضروری است. آنکه خود آید :
آنکس که بود آمدنی آمده بهتر
آنکس که بود رفتنی ، او رفته شده به.منوچهری.عشق آمدنی بود نه آموختنی.

فرهنگ عمید

( آمدنی ) ۱. آن که یا آنچه احتمال آمدن او هست.
۲. (صفت ) آن که خواهد آمد.

فرهنگ فارسی

( آمدنی ) ( صفت ) آنکه آمدن او ضروری است آنچه خود آید مقابل رفتنی .

ویکی واژه

شایسته و مناسبِ آمدن.
آنکه‌ قصد آمدن دارد یا احتمال آمدنش میرود.
(قدیم): آنچه خواهد آمد، آنچه حادث خواهد شد.