رشد بلور
دانشنامه عمومی
پهنهٔ مرزی بین کریستال و حالت بخار می تواند از نظر ملکولی و در دماهای پایین تر از نقطهٔ ذوب بسیار تیز و مشخص باشد. یک سطح بلورین ایده آل، از گسترش تک تک لایه های تشکیل دهندهٔ آن یا از رشد جانبی مرحله ای پیوند بین لایه ها شکل می گیرد. برای درک محسوس میزان رشد، این مکانیزم نیازمند به یک نیروی محرکه محدود ( یا درجاتی از خنک کنندگی شدید ) برای کاهش نیروی مانع اعمال شده از سمت هسته می باشد تا بدین ترتیب با اعمال نوسات حرارتی، از قدرت هسته کاسته شود. در نظریهٔ شکل گیری کریستال ازحالت مذاب بورتون و کابر دو مکانیسم متفاوت را ارائه نمودند
سطح با حرکت جانبی سطوح مختلف که به موازات هم قرار گرفته اند ( یا گاهی حرکت یکپارچهٔ چندین سطح موازی با هم ) رشد و گسترش می یابد. در این حالت المان سطح دچار هیچ تغییری نمی شود و و در یک مرحله تنها در راستای خود جابه جا می شود و در مرحلهٔ بعد در بعد ارتفاعی گسترش می یابد. لازم است ذکر شود که کلمهٔ مرحله در اینجا به گذر از یک ناحیه به ناحیهٔ مجاور گفته می شود که این دو سطح بایستی در موازات هم واقع شده باشند و از نظر ساختار و پیکر بندی نیز همسان هستند. این سطوح با تعدادی شبکهٔ چندگانه از یکدیگر فاصله گرفته اند. بایستی در نظر داشته باشید که ممکن است ضخامت لایه های جدا شده با هم تفاوت قابل ملاحظه ای داشته باشند.
