جان آهنج

لغت نامه دهخدا

( جان آهنج ) جان آهنج. [ هََ ] ( نف مرکب ) جان برکننده. جان کشنده. کشنده ٔجان. برون کننده جان :
آفریده مردمان مر رنج را
پیشه کرده رنج جان آهنج را.رودکی.تا چو شمشیر و تیر جان آهنج
هرچه زآن است بر نداری رنج.نظامی.ای دریغا که دوا در رنجتان
گشت زهر و قهر جان آهنجتان.( مثنوی ).رجوع به آهنج شود.

فرهنگ معین

( جان آهنج ) (هَ ) (اِمر. ) آنچه جان آدمی را بگیرد.

فرهنگ عمید

( جان آهنج ) آنچه جان آدمی را بگیرد، برآورندۀ جان، بیرون آورندۀ جان.

فرهنگ فارسی

( جان آهنج ) ۱- ( صفت ) برکشند. جان آنچه آدمی را از تن بر آورد. ۲- ( اسم ) احتضار جان کندن .

ویکی واژه

آنچه جان آدمی را بگیرد.