لغت نامه دهخدا اجدل. [ اَ دَ ] ( ع اِ ) چرغ. صقر. شاهین. ( دستوراللغة ). چرخ و آن طائری شکاری است. ج ، اَجادِل.اجدل. [ اَ دَ ] ( ع ص ) آویخته دوش. || ساعد اَجدَل ؛ ساعد نیک خلقت برپیچان ، نه از لاغری.اجدل. [ اَ دَ ] ( اِخ ) نام اسب ابوذر غفاری رضی اﷲ عنه. || نام اسب جُلاس ِ کندی. || نام اسب مشجعه جدلی.اجدل. [ اَ دُ ] ( ع اِ ) ج ِ جَدل.