لغت نامه دهخدا
بکرات. [ب ِ ک َرْ را ] ( ق مرکب ) مکرر. بدفعات. بارها : کفشگر... زن را بکرات بخواند. ( کلیله و دمنه ).
بکرات
بکرات. [ب ِ ک َرْ را ] ( ق مرکب ) مکرر. بدفعات. بارها : کفشگر... زن را بکرات بخواند. ( کلیله و دمنه ).
فرهنگ فارسی
حلقه های چند از حلی. شمشیر ٠ یا جمع بکره ٠ یا چند کوه است بلند نزدیک بکره ٠ و چند پشته های سیاه است در رحرحان یا در راه مکه ٠
