آسایشگاه

( آسایشگاه ) آسایشگاه. [ ی ِ ] ( اِ مرکب ) جائی که در آن آسایند. جای استراحت. آرام. آرامگاه. || بیت اللطف. || ساناتوریوم. ( فرهنگستان ).

( آسایشگاه ) ( ~. ) (اِمر. )محل آسایش و استراحت .

( آسایشگاه ) ۱. جای آسایش، محل استراحت و خواب.
۲. جایی که بیماران نیازمند به مراقبت دائم و طولانی مدت را نگه داری و معالجه کنند، ساناتوریوم.

( آسایشگاه ) ( اسم ) ۱ - جایی که در آن آسایند محل آسایش محل استراحت . ۲- جایی که بیماران و مخصوصا مسلولان را پرستاری کنند ساناتوریوم
جایی که در آن آسایند آرامگاه
آسایشگه: جای آسایش، محل استراحت، ساناتوریوم، محل نگاهداری وپرستاری بیماران مخصوصامسلولین

آسایشگاه. آسایشگاه ( به انگلیسی: Nursing home ) مکانی است که برای اقامت کوتاه مدت یا بلند مدت افرادی که نیاز به مراقبت دارند طراحی شده اند. آسایشگاه ها معمولاً دارای پرستار، پزشک و امکانات بهداشتی و پزشکی هستند.
این گونه آسایشگاه ها که به تاجیکی بیصاحب خانه می گویند برای سکونت افراد سالخورده طراحی شده اند. بسته به میزان توانایی مالی، پیرمردان و پیرزنان می توانند در خوابگاه های گروهی، اتاقهای چند نفره یا اتاق ها و سوئیت های اختصاصی زندگی کنند. معمولاً فعالیت های گروهی و تفریحی برای ساکنان آسایشگاه ها در نظر گرفته می شود. به این آسایشگاه ها، خانه سالمندان نیز گفته می شود.
مکانی است برای نگهداری معلولینی که دارای مشکلات حرکتی هستند.
مکانی است برای نگهداری معلولینی که دارای مشکلات ذهنی هستند.
ساکنین آسایشگاه سالمندان از حقوقی برخوردارند که اطلاع از این حقوق به هنگام پذیرش و نقل مکان به آسایشگاه ضروری می باشد.
افراد دارای بیماری های روانی در این گونه مراکز نگهداری می شوند.

آسایشگاه. آسایِشگاه (hospice)
آسایِشگاه
اقامتگاه مخصوص مبتلایان به مراحل نهایی بیماری و وابستگان آن ها. در آسایشگاه مراقبت و درمان های تسکینی صورت می گیرد. هدف از تأسیس این مراکز کاهش درد بیمار و فراهم آوردن امکان مرگ در آرامش است.
\\10121500\\

آسایش‌گاه
محل آسایش و استراحت.
مؤسسه‌ای برای اقامت و استراحت طولانی، همراه با پرستاری و مراقبت.
ساختمان یا مکانی سرپوشیده در مراکز نظامی که افراد معمولا بطور دسته‌جمعی در آن به استراحت و خواب می‌پردازند.